خسروپناه عبد الحسین

عبد الحسین خسروپناه

عبدالحسين خسروپناه در بهمن ماه 1345 شمسی مصادف با شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان در شهرستان دزفول، چشم به جهان طبیعت گشود. دروس حوزوی را در كنار دروس متوسطه (رشته تجربي) در سال 1362 آغاز كرد و به مدت شش سال در سال 1368شمسی در مقطع سطح سوم حوزه علمیه فارغ‌ التحصيل شد.  وی، علاوه بر دروس متعارف حوزه علميه قم، كتاب‌های ديگر ادبى و فقهى و اصولى و فلسفی از جمله شرح نظام، شرح مطول، شرايع الاسلام، حلقات شهيد صدر، قوانين و فلسفتنا را در مدرسه‌های علمیه آیت الله معزی و آیت الله نبوی و آیت الله قاضی در شهرستان دزفول و نیز تابستان‌ها در حوزه‌های علمیه طزرجان یزد و قم فرا گرفت و از محضر استادان برجسته‌ حوزه‌های علمیه، همچون: آيات مكرم آقایان حاج شیخ محمدکاظم مدرسيان، حاج سید مجدالدین قاضى دزفولي، حاج شیخ مدرس افغانی، حاج شیخ وجدانی، حاج شیخ کاظم تدين نژاد، حاج شیخ کاظم سبط الشیخ و حاج شیخ محسن اراکی بهره فراوان برد.  این دوره از تحصیل به جهت انس با جوانان مخلص و همراهی با شهدای دوران هشت ساله دفاع مقدس از بهترین دوران عمرش به شمار می‌رود. وی علاوه بر فعالیت تبلیغی در دوران دفاع مقدس، در عملیات‌های رمضان، محرم، کوشک، بدر، والفجر هشت، کربلای پنج و والفجر ده، به عنوان تک تیرانداز و دیدبان شرکت نمود و چندین بار با موج انفجار و مصدومیت شیمیایی، راهی بیمارستان شد.  وی در سال 1368 دروس خارج فقه و اصول را در حوزه علميه قم آغاز كرد و دوازده سال از محضر استادانی همچون حضرات: آيت الله العظمی وحيد خراساني، آيت الله العظمی فاضل لنكرانى، آيت الله العظمی جعفر سبحانی، آيت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی در حوزة علميه قم، بهره برد. تحصیل دروس تخصصى كلام اسلامى را در كنار دروس خارج فقه و اصول در سال 1370 شمسی آغاز کرده و در سال 1374 در مقطع دكتراى كلام اسلامى با رتبه اول از مؤسسه امام صادق (عليه‌السلام) فارغ التحصيل شد و پايان نامه خود را با عنوان انتظارات بشر از دين به اتمام رساند.  تحصيل تفسیر قرآن و فلسفه و عرفان و بهره‌مندی از محضر استادانی همچون، آيت‌الله تدين‏نژاد، آيت‌الله حسن‏زاده آملي، آيت‌الله جوادى آملي، آيت‌الله مصباح يزدي، آيت‌الله سبحانى و آيت‌الله انصارى شيرازى، یکی ديگر از بخش‌های تحصيلی‌ او به شمار می‌آید كه از سال 1364شمسی تا سال 1385 ادامه داشته است.  ایشان از سال 1370 شمسی در كنار تحصيل به فعاليت پژوهشى فردی و جمعی اشتغال ورزيده و مدیریت‌های پژوهشی و اجرایی خُرد و کلان داشته است.  یکی از توفیقات الهی ایشان، زمینه تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی از سال 1362 شمسی در كنار تحصيل بوده است که تا كنون در مدارس علميه دزفول و قم و مؤسسه امام صادق و مؤسسه امام خميني و جامعه الزهراء به تدريس ادبيات، فقه، اصول، فلسفه و كلام اشتغال علمی داشته و نيز از سال 1365 در تربيت معلم دزفول و دانشگاه‌هاى شهيد چمران اهواز، شهيد بهشتى و علوم پزشکی شهید بهشتی، علامه طباطبايي، تربيت مدرس، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم اسلامى رضوى مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد و مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران به تدريس دروس فلسفى و كلامى پرداخته است و توانسته همه کتاب‌های متعارف حوزه علمیه، از جامع‌المقدمات تا کفایه و همچنین از بدایه الحکمه تا الشواهد الربوبیه و اسفار اربعه را در حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌های کشور تدریس کند.  وی موفق شد از سال 1374 تا کنون، در كنگره‏ها و همايش‏هاى علمى داخلي و بین المللی شركت جسته و مقالات داراى امتياز خود را قرائت كند. او در کشورهای عربستان، انگلستان، عراق، امارات، قطر، چین، روسیه، ترکیه، گرجستان، مالزی، پاکستان، هندوستان، لبنان و سوریه سخنرانی‌های متعدد داشته است.  وی در حال حاضر با رتبه دانشیاری به فعالیت‌های پژوهشی و آموزشی و تبلیغی در ایران و سایر کشورها اشتغال دارد و با شرکت در نشست‌های علمی با دانشوران دانشگاهی و حوزوی، در راستای تحول علوم انسانی گام بر می‌دارد و ده‌ها استاد دانشگاه و حوزه با نظارت وی، به تحقیق پیرامون نقد نظریه‌های علوم انسانی غربی و تولید نظریه‌های علوم انسانی اسلامی مشغول هستند.